Nazywane również wyprawami, pełnią rolę osłonową dla surowego muru i umieszczonych w nim instalacji. Wyrównują i wygładzają także powierzchnię ścian i sufitów. Zależnie od rodzaju ostatecznego wykończenia ściany (okładziny ceramiczne, tapety lub malowanie), otynkowana powierzchnia powinna spełniać nieco inne wymagania co do równości i gładkości.

Niezbędne przygotowania
Podłoże przewidziane do tynkowania musi zapewniać wystarczającą przyczepność, a także umożliwić prawidłowe twardnienie zaprawy tynkarskiej. Niezbędne jest też wcześniejsze wypełnienie większych nierówności, aby nakładany tynk miał w miarę jednakową grubość.
Podłoża z ceramiki czy bloczków wapienno-piaskowych z reguły, po oczyszczeniu z pyłu i ewentualnym nawilżeniu, nie wymagają specjalnego przygotowania. Natomiast gładkie powierzchnie, np. z prefabrykatów betonowych muszą być pokryte warstwą szczepną - emulsją z dodatkiem piasku, nadającą podłożu dostateczną szorstkość. Betony komórkowe wymagają z kolei zagruntowania, co zmniejsza ich nasiąkliwość i ogranicza odciąganie wody z zaprawy tynkarskiej.

Rodzaje tynków wewnętrznych

Tynk cementowo-wapienny - to tradycyjny materiał tynkarski, który można nakładać praktycznie we wszystkich pomieszczeniach. Zaprawę tynkarską można przygotować samemu z przesianego piasku, wapna i cementu, ale coraz częściej korzysta się z gotowych zapraw gwarantujących wysoką jakość tynku. Można je nakładać jako jednowarstwowe lub wielowarstwowe uzyskując powierzchnię o niewielkiej chropowatości. Są mrozo - i wodoodporne, nadają się więc do pomieszczeń wilgotnych i nieogrzewanych, a standardowo stanowią warstwę wyrównującą pod okładziny ceramiczne (kafelki).

Tynki gipsowe - ze względu na łatwiejsze nakładanie i uzyskiwanie gładkich powierzchni chętnie stosowane są do wykańczania pomieszczeń mieszkalnych. W porównaniu z tynkami cementowo-wapiennymi są mniej odporne na uszkodzenia (mają mniejszą twardość), a w środowisku wilgotnym tracą znacznie na wytrzymałości. Powinny być nakładane jednowarstwowo - jeśli zajdzie potrzeba nałożenia drugiej warstwy to poprzednią przed stwardnieniem należy porysować w "jodełkę". Na bardzo równych podłożach można nakładać gipsowe tynki cienkowarstwowe o grubości ok. 5 mm.
 

Uwaga! Gips powoduje korozje metali, dlatego wszelkie metalowe elementy pokrywane tym tynkiem powinny być pomalowane farbą ochronną.

Ręczne lub maszynowe nakładanie tynków
Oba rodzaje tynków mogą być nakładane narzutem z kielni lub przy użyciu agregatu tynkarskiego. Do tynkowania maszynowego nadają się jedynie gotowe zaprawy przeznaczone do takiej technologii, natomiast ręcznie można nakładać każdą jego odmianę.
 

SZUKASZ MATERIAŁÓW BUDOWLANYCH LUB WYKOŃCZENIOWYCH?    WEJDŹ NA WWW.BUDTRADE.PL   ZNAJDZIEMY I PRZYWIEZIEMY CI WSZYSTKO CZEGO POTRZEBUJESZ!