Spadek cen gazowych kotłów kondensacyjnych sprawia, że cieszą się one coraz większym zainteresowaniem. W porównaniu z tradycyjnymi urządzeniami możemy liczyć na zmniejszenie zużycia gazu o 5-15 %, zależnie od warunków użytkowania, ale musimy też zadbać o odpowiednie dostosowanie instalacji.

Skąd te procenty?
Dawniej, technika kondensacyjna nie była tak popularna i w zasadzie dotyczyła wyłącznie urządzeń gazowych. Dlatego w celach porównawczych z innymi paliwami przyjęto jako wielkość obliczeniową wartość opałową paliwa, która nie uwzględnia zysków ciepła w wyniku skroplenia pary wodnej zawartej w spalinach. Sprawność kotłów odnoszono więc do wartości opałowej przyjmując ją jako 100%. Jednak w rzeczywistości możliwości pozyskania ciepła z paliwa są większe, gdy skroplimy zawartą w spalinach wodę - wartość tą określamy ciepłem spalania, które dla gazu ziemnego jest wyższe o ok. 12% od wartości opałowej. Nie powinny więc dziwić zamieszczane informacje o sprawności kotłów kondensacyjnych na poziomie 106-108%.

Jak działa kocioł kondensacyjny?
Kotły kondensacyjne, w porównaniu z tradycyjnymi, różnią się przede wszystkim podwójnym wymiennikiem ciepła i wymuszonym ciągiem kominowy. Spaliny, po wstępnym schłodzeniu na pierwszej nagrzewnicy, trafiają do drugiego wymiennika, który obniża ich temperaturę poniżej 50°C. Powoduje to skroplenie pary wodnej zawartej w spalinach i odzyskanie "ukrytej" energii. Efektywność odzysku ciepła zależy od temperatury schłodzenia spalin - im niższa temperatura, tym więcej ciepła odzyskamy. Dlatego kotły kondensacyjne powinny być instalowane przede wszystkim w instalacjach niskotemperaturowych - optymalnie poniżej 35°C wody na powrocie. Ze względu na niską temperaturę spalin ciąg kominowy wymuszany jest przez wentylator podłączony do zamkniętej komory spalania. Kotły kondensacyjne wyposażane są w modulowane palniki o szerokim zakresie wydajności odpowiadającej 30-100 % mocy nominalnej. Układy automatyki mogą więc dostosowywać moc grzewczą do aktualnego zapotrzebowania.

Uwaga! Kotły kondensacyjne uzyskują wyższą sprawność podczas pracy z mniejszą mocą. Warto więc instalować kocioł o wyższej - oczywiście w granicach rozsądku - mocy nominalnej niż wynika to z zapotrzebowania. W przypadku urządzeń dwufunkcyjnych zapewnimy też sobie większy wydatek ciepłej wody.

Dostosowanie instalacji do kotła kondensacyjnego
Kotły te mogą współpracować praktycznie z każdą instalacją grzewczą typu zamkniętego, również projektowanej na wyższe parametry obiegu. Nie uzyskamy wtedy pełnej efektywności kondensacji, ale i tak przez dłuższy czas w sezonie grzewczym sprawność będzie wyższa niż w tradycyjnym kotle. Ze względu na dużą ilość wytwarzanego kondensatu (nawet do 20 litrów/dobę) potrzebne będzie zapewnienie odprowadzenia skroplin do kanalizacji.
Kotły kondensacyjne przystosowane są do współpracy z powietrzno-spalinowym systemem kominowym. Przy podłączeniu do zwykłego komina (z wkładem stalowym lub ceramicznym) można rozdzielić - przy użyciu adaptera - przewód spalinowy od powietrznego, a powietrze doprowadzać oddzielną rurą wyprowadzoną np. przez ścianę domu.